21 september 2025 | Clubrit vanuit Leusden
Voorpret en Buienradar
Zeker een week van tevoren was ik al druk bezig met Buienradar.
Blijft het droog??? En zo niet… hoeveel regen valt er dit jaar op de één-na-laatste Puchrit van 2025?
Zaterdagochtend, vlak voor vertrek, nog één keer gekeken — gelukkig leek het mee te vallen. Toch maar voor de zekerheid het regenpak meegenomen. Geen dom idee, bleek later. Al was het maar tegen de kou, want na een prachtige zomer was het weer flink omgeslagen: lagere temperaturen en minder zon.
Op naar Leusden
De Tomos achterop de auto gezet en richting Leusden gereden.
Vertrekpunt: restaurant Chardonnay – dat ruikt toch een beetje naar een wijntje 😜
De meeste leden van de Puchclub waren al aanwezig. Een klein groepje, maar oergezellig!
Allemaal verschillende mensen met dezelfde passie – en ja, de meesten met een bol buikje en een “oud” koppie. Waarschijnlijk was ik zelf de oudste van het stel.
Een beetje een afvallige
Ik voelde me stiekem een beetje een afvallige, want ik was niet op mijn Puch maar op mijn Tomos.
Mijn Puch heeft namelijk een nieuwe zuiger en cilinder nodig, en die waren nog niet binnen. Gelukkig was ik niet de enige: ook voorzitter Eugène was op een Tomos, en onze hoffotograaf Arjan, met zijn zoon Luuk, reed deze keer op een Kreidler.
Even bijpraten
Terwijl we ons klaarmaakten voor vertrek, kwamen er nog een stuk of zes oude knarren aanrijden. Vrienden van iemand uit de groep, sommigen op een Puch Maxi, anderen op een Kreidler.
Ons vertrek werd even uitgesteld – want ja, even bijpraten hoort erbij. Ze vertelden dat ze bij goed weer elke zaterdag een rondje van zo’n 40 km rijden. Leuk!
De rit richting Garderen
Na een lekker kopje koffie vertrokken we richting Garderen.
Henri reed voorop, Aschwin sloot de rij – dit keer zonder dochter, wat best bijzonder was.
Wat is de natuur daar toch prachtig: bossen, loofbomen, heide, overal groen om ons heen. Na ongeveer twee uur bereikten we restaurant De Bonte Koe. De lunch duurde zeker anderhalf uur, en dat zegt genoeg over de gezelligheid. De gesprekken gingen natuurlijk vooral over “oude meut” – precies zoals het hoort!
Een ijsje kan er altijd bij
Na de lunch sloot Monique zich bij ons aan en vervolgden we de rit.
En ondanks het soms vochtige weer móést er natuurlijk gestopt worden bij een Italiaanse ijssalon. Want zeg nou zelf: wie kan een ijsje weerstaan?
Buiten, in het zonnetje, genoten we van ons ijsje terwijl we Aschwins Puch bewonderden – vandaag de oudste van de groep.
Cor Tromp viel op dat de voorvork bij die van Aschwin iets verder naar voren stond dan bij de anderen. Een leuke discussie volgde: had Puch misschien een speciaal frame voor dat type gemaakt? Of waren de oudere modellen tot 1958 allemaal zo? We kwamen er niet uit, maar het leverde wel mooie gesprekken op.
Terug naar Leusden
Na overleg besloten we het rondje iets in te korten en rechtstreeks terug te rijden naar het vertrekpunt.
Zoals altijd legde Arjan de hele rit vast met zijn camera – ik ben benieuwd naar de foto’s van deze fijne dag!
Toen iedereen zijn brommer weer had opgeladen (of erop was gestapt) en we nog even bewonderend hadden gekeken naar een prachtige Citroën Ami uit 1969, namen we afscheid van elkaar.
Tot de volgende rit!
Op naar de volgende rit, begin oktober!
Als het weer het toelaat, ben ik er zeker weer bij. Want het is altijd gezellig, goed georganiseerd en gewoon een feestje om mee te rijden.
Met dank aan Henri voor de organisatie!
Sjaak van Aalst
